Dolina Lipinki
Dolina Lipinki – zespół przyrodniczo-krajobrazowy[2] w dolinie potoku Lipinki (inne lokalne nazwy: Rzeczka, Potok Graniczny, Guidotto[3]), lewego dopływu Bytomki[3], położona na wysokości około 249 m n.p.m., w Świętochłowicach na pograniczu Lipin i Chropaczowa.
Teren doliny został przekształcony poprzez niezrekultywowane hałdy Huty Cynku Guidotto w Chropaczowie[3]. W obrębie doliny, oprócz kilkudziesięciu bardzo przyrodniczo interesujących zbiorników i oczek wodnych, z których największym jest staw Ajska[3], znajdziemy największe w Świętochłowicach zbiorowiska szuwarowe. Miejscowy krajobraz uzupełniają, porośnięte roślinnością ruderalną, poprzemysłowe hałdy i nieużytki. Dzięki dość wyjątkowym formom nadają one jednak całości bardzo malowniczy charakter. Poszczególne fragmenty doliny łączy płynący nią potok Lipinka oraz sieć jego dopływów. W tej części miasta zachowała się duża mozaikowość siedlisk, związana z występowaniem na małym terenie wielu różnych typów siedlisk. Wspomniana mozaikowość środowiska (obecność biotopów wodno-błotnych, polno-łąkowych, leśnych i różnego rodzaju nieużytków) oraz występowanie chronionych gatunków roślin i zwierząt to najważniejsze walory przyrodnicze tego obszaru[4].
Najciekawszą grupą zwierząt występującą w Dolinie Lipinki są ptaki. Obserwuje się tu gatunki związane z ekosystemami wodnymi, z zadrzewieniami oraz z terenami otwartymi i agrocenozami. Obok gatunków pospolitych obserwuje się także gatunki uznawane za bardzo rzadkie. Ogółem na omawianym obszarze stwierdzono ponad 100 gatunków ptaków – w tym blisko 70 lęgowych[5].
Poza ptakami występują tu także licznie płazy: ropucha szara i zielona, kilka gatunków żab oraz kumak nizinny. Spotkać tu także można zaskrońca zwyczajnego, czy co najmniej 11 gatunków ważek[3].
Istniejące tu ekosystemy bagienne i wodne, zasługują na ochronę nie tylko ze względu na walory przyrodnicze i krajobrazowe, lecz również ze względu na ich funkcje oczyszczające. Badania Czarneckiej[6] wykazały, że ciąg stawów spełnia funkcję naturalnej oczyszczalni hydrobotanicznej, rozkładającej substancje organiczne ze ścieków bytowych, mimo silnego skażenia ściekami przemysłowymi (głównie siarczanami).
